W każdym roku szkolnym uczniowie klas pierwszych ZST poszerzają swoją wiedzę na temat Konwencji o prawach dziecka. W tegorocznym sympozjum, zorganizowanym przez panie: E. Myśler - Perlińską i  A. Milczarek oraz przez uczniów klasy 4TG,  uczestniczyli uczniowie klas: 1TT, 1TM, 1FO, 1FK . W 1948 roku ONZ proklamowało Powszechną Deklarację Praw Człowieka. W tym dokumencie zostały określone podstawowe prawa człowieka, które przysługują każdemu człowiekowi bez względu na narodowość, religię czy wiek. Dzieciom przysługują więc takie same prawa jak dorosłym.

Najważniejszym aktem prawnym, który określa prawa dziecka, jest Konwencja o prawach dziecka. Potocznie nazywa się ją światową konstytucją praw dziecka. Została uchwalona 20 li­stopada 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych. Wszystkie 192 kra­je, które zdecydowały się ratyfikować ten dokument, zobowiązały się do respektowania i re­alizowania jego zapisów. Polska uczyniła to w 1991 roku. Prawa zawarte w Konwencji przysługują każdemu dziecku i nikt nie może je tych praw  pozbawić. Artykuł 1. Konwencji o prawach dziecka mówi: „W rozumieniu niniejszej konwencji  "dziecko" oznacza każdą istotę ludzką w wieku poniżej osiemnastu lat, chyba że zgodnie z prawem odnoszącym się do dziecka uzyska ono wcześniej pełnoletność”.

Niezależnie od praw dziecka określonych w Konwencji o prawach dziecka, każde dziecko jest chronione przez obowiązujący w danym państwie system prawny.

Uchwalenie Konwencji jest jednym z ważniejszych osiągnięć Polski w dziedzinie ochrony praw dziecka. W roku 1978 Polska zaproponowała Komisji Praw Człowieka ONZ jej uchwalenie i przedstawiła projekt, który był później dwukrotnie modyfikowany. Na podstawie Konwencji powołano do życia organ nadzorujący jej realizację przez państwa, które ją ratyfikowały - Komitet Praw Dziecka.